Η έρευνα έχει ως αντικείμενό της τη λεπτομερή εθνογραφική καταγραφή των εννοιών, πρακτικών, πολιτικών και τεχνολογιών της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην Ελλάδα, τη σύνδεσή τους με νομικά θέματα και ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αφορούν στην (υπο)γονιμότητα και την αναπαραγωγή, και τη σύγκριση με αντίστοιχες έρευνες που γίνονται σε γειτονικές (Ευρωπαϊκές και μη Ευρωπαϊκές) χώρες -συγκεκριμένα την Ισπανία, την Ιταλία, τη Βουλγαρία, τη Τουρκία, τη Κύπρο και το Λίβανο. Χρησιμοποιώντας ένα ευρύ φάσμα μεθόδων –ποσοτικές και ποιοτικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις, συμμετοχική παρατήρηση, θεωρία δικτύου, και αρχειακή ανάλυση νομικών κειμένων- η διεπιστημονική αυτή έρευνα (ανθρωπολογική και νομική) εστιάζει σε τέσσερεις κύριους ερευνητικούς άξονες: α) διαφοροποιήσεις και μετασχηματισμοί στις έννοιες της συγγένειας, της συσχετικότητας, της γονεϊκότητας και του εαυτού στα πλαίσια κοινωνικών/τεχνολογικών μετασχηματισμών και αντιλήψεων γύρω από τη σχέση φύση/πολιτισμός/τεχνολογία, β) αναπαραγωγικές πρακτικές με αναφορά στο φύλο, τη σεξουαλικότητα, την ηλικία, τη θρησκεία, την εθνικότητα, γ) πολιτικές της (υπο)γονιμότητας, η «αναπαραγωγική» ιδιότητα του πολίτη και διασυνοριακές αναπαραγωγικές πολιτικές ανάμεσα σε διαφορετικά κράτη, δ) αναπαραγωγικές τεχνολογίες και δίκτυα σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Πέρα από το διεπιστημονικό της χαρακτήρα η έρευνα ενδιαφέρεται για μια συγκριτική προσέγγιση ανάμεσα σε γειτονικές χώρες οι οποίες διαφέρουν με αναφορά στη θρησκεία (χριστιανοί ορθόδοξοι, καθολικοί, μουσουλμάνοι), το νομικό πλαίσιο γύρω από την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, και την αναπαραγωγική τεχνολογία. Στόχος της έρευνας είναι να προσφέρει ένα αναλυτικό πλαίσιο που θα κινείται πέρα από διαζευκτικές αποτιμήσεις που προσεγγίζουν τις πολιτικές της αναπαραγωγής είτε με αναφορά σε έναν επιτρεπτικό λόγο βασισμένο στις έννοιες της αναπαραγωγικής αυτονομίας και το δικαίωμα στην επιλογή, είτε με αναφορά σε έναν περιοριστικό λόγο που δίνει έμφαση στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ηθική της πλειοψηφίας. Η προσέγγιση αυτή προυποθέτει μια επανεξέταση των συγκεκριμένων πολιτισμικών πλαισίων όπου εμφανίζονται οι λόγοι περί αναπαραγωγής, ειδικά με αναφορά στις τοπικές-παγκόσμιες ανταλλαγές και τα κοινωνικο-τεχνολογικά δίκτυα.
H έρευνα εκπονείται στο πλαίσιο του Προγράμματος «Αριστεία» που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας.

Επιστημονική Υπεύθυνη
Βενετία Καντσά

Ερευνητική ομάδα

• Ντιάννα Τράκα, Καθηγήτρια Πανεπιστήμιο Αιγαίου,
• Κώστας Κανάκης, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστήμιο Αιγαίου,
• Χρίστος Μπέλλας, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστήμιο Αιγαίου,
• Λίνα Παπαδαπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης,
• Jeanette Edwards, Καθηγήτρια University of Manchester UK,
• Eugenia Georges, Καθηγήτρια Rice University USA,
• Heather Paxson, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια MIT, USA,
• Δέσποινα Ναζίρη, Επίκουρη Καθηγήτρια Université de Liége,
• Αίγλη Χατζούλη, μεταδιδακτορική φοιτήτρια,
• Θόδωρος Τροκάνας, μεταδιδακτορικός φοιτητής,
• Άσπα Χαλκίδου διδακτορική φοιτήτρια,
• Πηγή Καραβία, μεταπτυχιακή φοιτήτρια,
• Βίλυ Χατζηγιάννη, μεταπτυχιακή φοιτήτρια,
• Στέλλα Αράπογλου, εξωτερική συνεργάτης,
• Ντικράν Αλμπέρ Ματοσιάν, εξωτερικός συνεργάτης,
• 1 μεταδιδακτορικός φοιτητής, 1 διδακτορικός φοιτητής.

Διάρκεια
Σεπτεμβριος 2012 – Σεπτεμβριος 2015

Χρηματοδότηση

Φορέας: Εργαστήριο Μελετών Οικογένειας και Συγγένειας, Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Θεματικές περιοχές: Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, γονιμότητα, συγγένεια, οικογένεια, νομικό πλαίσιο, θρησκεία, τεχνολογία

Κωδικός προγράμματος: 576
Χρηματοδότηση: 395.000 ευρώ