Διαδικτυακό Επιστημονικό Εργαστήριο
22-23 Ιουνίου 2023
Για να το παρακολουθήσετε Απαιτείται Εγγραφή
Σύνδεσμος Εγγραφής ΕΔΩ
Μετά την ολοκλήρωση της εγγραφής θα λάβετε προσωπικό σύνδεσμο στο e-mail σας με τον οποίο μπορείτε να συνδεθείτε αποκλειστικά εσείς και να παρακολουθείστε το Επιστημονικό Εργαστήριο.
Οι αυτοκρατορικοί σχηματισμοί και τα αποικιακά καθεστώτα του παρελθόντος συγκαταλέγονται στα πιο δυναμικά ερευνητικά αντικείμενα της σύγχρονης διεθνούς ιστοριογραφίας. Αυτή η δυναμική τροφοδοτείται από πολλαπλές διαδικασίες, ιστοριογραφικές και ευρύτερες: από τη μετα-αποικιακή κριτική και θεωρία, από νέα υποδείγματα ιστορικής σκέψης και πράξης, όπως η παγκόσμια ιστορία και η ιστορία του κόσμου, η δι-εθνική και διαπολιτισμική ιστορία ή οι διασταυρούμενες ιστορίες που συχνά ευνοούν συγκρίσεις και διασυνδέσεις με αναγωγή στη μακρά διάρκεια. Συγχρόνως, υπακούει σε διαφορετικά σύγχρονα αιτήματα, όπως η εννοιολόγηση της παγκοσμιοποίησης, η συνειδητοποίηση του ιστορικού βάθους που φέρει ο κόσμος των αυτοκρατορικών δομών σε αντιδιαστολή με το εθνικό κράτος, η υπέρβαση των ευρω/δυτικοκεντρικών αφηγήσεων του παρελθόντος και των αφηγήσεων περί νεωτερικότητας με την προβληματοποίηση του ευρω/ δυτικοκεντρισμού και την αναδιάταξη της ευρωπαϊκής/δυτικής εμπειρίας από «εξαίρεση» σε ένα διευρυμένο ευρωασιατικό πλαίσιο. Δεν μπορούμε, τέλος, να παραγνωρίζουμε την ένταση με την οποία το αυτοκρατορικό παρελθόν και η αποικιακή κληρονομιά εξακολουθούν να εμφανίζονται σε δημόσιες συζητήσεις με όρους αντιπαράθεσης ανάμεσα σε μια αντιαποικιακή ρητορική και σε επίμονες αναδιατυπώσεις της (ευρωπαϊκής) αυτοκρατορικής ισχύος ως αγαθοεργού φορέα προόδου, χρηστής διοίκησης και τάξης. Άλλωστε, η κατάρρευση μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μιας μακραίωνης αυτοκρατορικής τάξης με επίκεντρο την Ευρώπη δεν υπήρξε ταυτόσημη με το τέλος της αποικιοκρατίας και της «μετα-αποικιακής νοσταλγίας».
